Küresel bakır arzı, talebe yetişmekte zorlanıyor

Küresel bakır talebinin 2040’a kadar yüzde 40’ın üzerinde artacağı ve arzın talebe yetişmekte zorlanacağı öngörülürken, dünyada artan bakır talebini karşılamak için 2030’a kadar 80 yeni madenin açılması ve 250 milyar dolar yatırım gerekebilir.

Birleşmiş Milletler (BM) Ticaret ve Kalkınma Konferansı’nın (UNCTAD), bu ayki Küresel Ticaret Güncellemesi’nde bakırda arz ve talep dengesine ve söz konusu kritik mineralin yeşil dönüşümdeki rolüne odaklanıldı.

UNCTAD’ın verilerine göre, küresel bakır talebinin 2040’a kadar yüzde 40’ın üzerinde artış göstereceği öngörülüyor ancak bakır arzının talepteki artış hızına ayak uyduramadığı değerlendiriliyor.

Bakırda hızla artan talebin karşılanması için 2030’a kadar 80 yeni maden ve 250 milyar dolar yatırım gerekebilir.

Bu kapsamda UNCTAD, yeşil dönüşüm için kritik önemde olan bakırda ‘akıllı’ ticaret ve sanayi politikalarının uygulanması çağrısında bulunuyor. Bakırda, arz boşluğunu kapatmak için izin sürelerinin kısaltılması, daha iyi teknoloji ve çeşitli ticaret rotalarına ihtiyaç duyuluyor.

– Dünyadaki bakır rezervlerinin yarısından fazlası 5 ülkede bulunuyor

UNCTAD verilerine göre, dünyadaki bakır rezervlerinin yarısından fazlası Şili, Avustralya, Peru, Demokratik Kongo Cumhuriyeti ve Rusya olmak üzere 5 ülkede bulunuyor.

Ancak, Çin tek başına dünyadaki toplam bakır cevherinin yüzde 60’ını ithal ediyor ve rafine bakırın yüzde 45’inden fazlasını üretiyor.

Almanya ise dünyanın en büyük bakır tel ihracatçısı olarak öne çıkıyor. Bakır tel ihracatında Almanya’yı Birleşik Arap Emirlikleri, Kanada, ABD, Belçika, İtalya, İspanya, Polonya, Malezya ve Türkiye takip ediyor.

Rafine bakır arzında arz ve kaynak çeşitliliği sağlanması için ülkelerin yüksek değerli üretimi destekleyen ticaret politikaları izlemesi gerekiyor.

Gelişmekte olan ülkelerin çoğu rafine bakırda yüzde 2’nin altında gümrük tarifeleriyle karşılaşırken, tel, boru ve tüp gibi bakır kullanılan nihai ürünlere uygulanan gümrük vergileri yüzde 8’e kadar yükseliyor.

Tarifelerdeki bu artış, katma değerli ihracat yapılması için caydırıcı bir faktör olarak öne çıkıyor ve üreticileri hammadde tedarikçisi olmaya yönlendiriyor.

AA